Στη
θέση «Βελίκα» της Οξύνειας (Μερίτσας) έχει στηθεί μνημείο για τους πεσόντες
ήρωες της Μάχης της Μερίτσας που συνέβη στις 12-02-1943.
Ένα περαστικό τάγμα Ιταλών ζήτησε «πλιάτσικο». Οι κάτοικοι με επικεφαλής τον παπα-Χρήστο Μπατσογιάννη αντέδρασαν και οι Ιταλοί για αντίποινα έκαψαν το χωριό. Οργανώθηκε αμέσως αντάρτικο από τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής και δόθηκε αποφασιστική μάχη στα στενά της Βελίκας, όπου το Ιταλικό τάγμα εξολοθρεύτηκε. Στις 12 Φεβρουαρίου γιορτάζεται η μνήμη των πεσόντων ηρώων της μάχης της Μερίτσας στο μνημείο που έχει στηθεί στη θέση «Βελίκα», με επιμνημόσυνη δέηση και παράθεση από την κοινότητα φαγητού στους παρευρισκομένους.
Πρόκειται για μια μαρμάρινη σύνθεση τοποθετημένη πάνω σε μια εξέδρα με τρία σκαλοπάτια. Στο κέντρο της εξέδρας υπάρχουν επτά όρθιες ανισομεγέθεις και κλιμακωτής ανάπτυξης, πλάκες, η μία πίσω και πλάι από την άλλη, που στο επάνω μέρος της κάθε μιας αναγράφονται εγχάρακτα τα ονόματα των πεσόντων.
«ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΩΤ. ΜΟΥΛΑΡΑΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡ. ΛΑΜΠΡΟΥ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ
ΔΗΜΟΣ ΝΙΚ. ΖΗΣΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΗΜ. ΚΑΡΑΖΗΣΗΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΥΤΣΙΑΛΗΣ».
Στην
δεξιά πλευρά της εξέδρας ορθώνεται ένας κίονας με κιονόκρανο και πλάι μια
μαρμάρινη αναθηματική πλάκα με την ένδειξη: «ΜΑΧΗ
ΜΕΡΙΤΣΑΣ 12-2-1943».
Κεντρικά
και έμπροσθεν της εξέδρας αναπτύσσεται ένας μικρότερος μαρμάρινος κίονας, που
το κιονόκρανό του καταλήγει σε βάση αναλογίου.
Στην
πίσω αριστερή πλευρά του βάθρου υψώνεται μια πλάκα, σχήματος ρόμβου με ανάγλυφη
παράσταση ενός αρματωμένου στρατιώτη, σε θέση ετοιμοπόλεμου μαχητή, που
συμβολίζει τον γενναίο αγώνα και την θυσία για την πατρίδα.
Στο
μπροστινό μέρος της αριστερής πλευράς της εξέδρας υπάρχει ο ιστός με την
ελληνική γαλανόλευκη σημαία τοποθετημένος σε ένα συμπαγές μαρμάρινό βάθρο.
Στο
πίσω μέρος του μνημείου παραστέκει ένα κυπαρίσσι, που συμβολίζει την θλίψη.
Όμως το κυπαρίσσι λόγω του ότι διατηρεί το σκούρο πράσινο χρώμα του φυλλώματός
του, έχει συνδεθεί με το θάνατο αλλά και την αθανασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου